Fleurig oerwoud

Maandagochtend in stijl begonnen met een wasje aan de lijn en een sopje door het huis. Vervolgens eindelijk een ochtend baantjes gezwommen in het openluchtbad. Na dit alles durfde ik de uitdaging van mijn tuin weer onder ogen te zien. Vorige week had ik namelijk het goede voornemen om deze grondig te wieden. Door de langs waaiende miezerbuien was dit bij een voornemen gebleven. Onderbuik gevoelens zeiden dat het inmiddels wel een oerwoud zou kunnen zijn…

Een kleurrijk oerwoud, dat wel! Een schoffel en een hark deden wonderen. Na een uurtje of anderhalf was de tuin twee en een half emmer onkruid armer. Uiteraard alleen het groene soort, die bloemen mogen lekker blijven staan.

Vervolgens plantte ik nog een courgette voor een weggevreten exemplaar. D. heeft mij, na het bezoeken van een diercentrum dit weekend, op het hart gedrukt geen slakkenkorrels meer te gebruiken. Niet alleen de slakken, ook de egels gaan daarvan dood, slik! ‘Mama, je mag alleen bier gebruiken om slakken te doden!’ Het deed me goed dat er weer gezonde slakken rondkruipen in mijn tuin…

Een drietal bleekselderij plantjes uit het hof van de familie Dekker plantte ik tussen de kruiden. Als deze straks wat groter zijn, hebben ze iets van een melkpak als jasje nodig om hun bleke uiterlijk te krijgen. Daarna was het tijd om te kijken wat er behalve onkruid nog meer groeide. Met een bak vol aardbeien, arm vol rabarber en een uitje wat ik per ongeluk los had geharkt, keerde ik weer huiswaarts.

Zo aten we vanavond onder andere gehakt met een vers uitje, knoflooksaus met eigen knoflook en tuinaardbeitjes toe. De rabarber staat op het vuur te pruttelen terwijl ik dit schrijf. Hoe idyllisch! In de tuin heb ik ook al rijpe tuinbonen gesignaleerd.

De rode bessen kunnen geplukt worden, de kruisbessen bijna.

Kropjes sla groeien voorspoedig. Een drietal ieniemienie rucola plantjes zijn uitgegroeid tot heuse planten. Wat is het hoogseizoen toch een smakelijke tijd. Maar ook voor het naseizoen hangt er wat te wachten…

Kriebelbeestjes

Die zachte winter daar hebben we met z’n allen natuurlijk best van genoten. Met ons vele anderen, de kriebelbeestjes. Zo ook in mijn tuin, enorme hoeveelheden luizen, gelukkig ook lieveheersbeestjes, heel veel mieren en op het complex was de berucht coloradokever alweer gesignaleerd. En iets minder exotisch, maar iedereen heeft er last van, de slak!

Er is weer een lading verse plantjes naar de tuin gegaan, mijn fiets was afgeladen. Twee lagen!

Twee dagen erna kreeg ik te maken met de schade van dit slijmerige beestje…

Nou heb ik enorm veel respect voor het leven. Ooit knipte ik een merel uit mijn vogelnetten, snik. Sindsdien groet ik elke merel op het complex met enig respect, ze zijn wellicht familie van het ongelukkigere exemplaar. Ergens bij teken, slakken en kevers verdwijnt dat respect heel snel. Bij het ontmoeten van een heel mooi exemplaar, tuinslak dacht ik even: ‘Als de slakken mijn hele tuin weg eten kan ik nog naar de supermarkt.’ Alleen had ik net een film over het leven van Hannah Arendt gezien. Aanrader! In het proces tegen Eichmann na de tweede wereldoorlog stelt ze dat het grootste kwaad niet zit in het te grote ego van één persoon, maar in de personen die het kwaad mogelijk maken. De mensen die niet nadenken over de consequenties van de keuzes die ze maken. Dit wordt haar overigens niet in dank afgenomen.

Terug naar de tuin. De komkommerplanten hier op de foto zijn inmiddels allemaal verdwenen. Als je maar genoeg schakels tussen het produceren van je eten en het aanschaffen hebt, denk je als consument niet meer na over de productie. Dus niet Monsanto en zijn collega zaadmanipulators zijn de grootste boosdoeners als het gaat om onze steeds eenzijdig wordende voedsel. Het zijn alle schakels ertussen. De mensen in het laboratorium, de mensen op de kantoren, de verkopers van de zaden, de boeren die het zaaien en de mensen die gewoon kopen. Al die schakels hebben korte termijn successen voor ogen, niet het belang van de aarde. Monsanto alleen, is maar een mens. Met produceren van kleding voor de westerse wereld gaat het net zo. De consument heeft geen idee van wat er in een donker naai atelier gebeurt, maanden voor hij of zij kleren aantrekt. Alleen gaat dit blog over mijn tuin en ben ik weer mijlenver afgedwaald.

Dus ik borg mijn overdreven idealisme op en trapte de slak dood, de knuffel van I. was getuige. Vervolgens pakte een schoffel en verwijderde het onkruid. Ging naar huis met twee emmers onkruid en weer een kilo rabarber. Besloot om nieuwe pompoenen en courgettes te zaaien. Zodat ik ook dit jaar in ieder geval een deel van mijn eigen eten zelf zie groeien. En oh, ja, ik kocht verantwoorde slakkenkorrels en strooide die tussen mijn planten!

Overigens moest ik in de tuin een heleboel overzaaien, wortels, uien, lente ui en verschillende slasoorten, waren allemaal als zaailingen weggegeten. In mijn enthousiasme heb ik ook de prei, die het wel deed een beetje overhoop geschoffeld. Hoop dat er toch nog een paar preien blijven staan, want daarvan waren de zaadjes op.

Terwijl ik toch zo fanatiek bezig was heb ik ook wat kruiden gezaaid, peterselie, basilicum, koriander en dille. Oh, wat zal dat lekker smaken!

Nog meer tuinmode: de koolkraag

Terwijl de komkommerplanten stonden af te harden,

en de anemonen lagen te weken,

Regende het buiten erg hard en wilde ik toch graag tuinieren. Tijd om koolkragen te maken! Hier vond ik een prachtig voorbeeld. In plaats van dakleer heb ik restje zeil gebruik dat ik op zolder had liggen. Tijdens het werken kreeg ik bezoek van een mier, maar die bevestigde dat dit zeil insectwerend was door snel weer te vertrekken.

Aan tafel ging ik verder met knutselen, wat erg veel getimmer inhield. Na twee slagen belde de overbuurvrouw, gelukkig niet over de herrie. Daarna ging ik verder en ik vroeg me af of 40 niet wat veel zou zijn…

Net terwijl ik de laatste koolkraag afmaakte brak het zonnetje door, ik besloot ze in de tuin uit te proberen en de anemonen te planten.

Tot slot nog een rondje door de tuin en merkte ik de volgende dingen op. Koolrabi hoort niet bij de wortelgewassen, dus die moet binnenkort naar het kolenbed worden verplant. De munt en aardappel hebben wat vorstschade opgelopen, toch de aardappelen te vroeg geplant, ziet eruit alsof de planten het nog wel gaan redden.

En oef, onkruid om de aardappel!

De bier slakkenvallen werken, ze bevatten vooral naaktslakken en de planten knappen erg op van het vertrek van een stuk of 40 van deze beesten, Proost!

 

Een slakkenval knutselen

Van de tuinkalender het puntje slakkenval. Nog geen slak gezien, maar om dat zo te houden ben ik best bereid alvast een val te knutselen. Dus we gingen aan de slag. Eerst naar de supermarkt, daar sta je dan voor het bierschap, op zoek naar het goedkoopste merk. Kinderen nog rouwrandjes onder hun nagels van al het helpen in de tuin… ziet er goed uit. De kassa begint te piepen om indentificatie, geen twijfelgeval meer, duidelijk oud genoeg. En dat allemaal voor een slakkenval.

Het tweede deel was zeker een stuk beter. Alle benodigdheden bij elkaar gezocht en met D. richting de tuin gegaan. Lekker in de zon op de boomstammetjes alles uitgespreid en aan de slag gegaan. Met een hamer een paar gaatjes in de deksels geslagen. Door elk gaatje een stukje ijzerdraad en om de rand van de pot een draad om het verhoogde dekseltje aan vast te maken.

Toen een paar gaten in de grond gegraven om de vallen in te zetten. Daar staan ze nu al een paar dagen en nog niks anders dan een bij gevangen. Iets in mij zegt dat alle slakken ons van een afstandje heel hard uit zitten te lachen, lege tuin, denk je echt dat wij daar willen kruipen… haha!

Wij hebben mooi wel zelfgeknutselde slakkenvallen, voor later en wie het laatst lacht…

 

Defenitief ontwerp en gouden combinaties

Nog een laatste uurtje puzzelen. En zo komt het er uit te zien:

Er is een klein foutje in het ontwerp geslopen, de tuin is een meter langer, dus de kist staat iets verder naar achteren, en naast de kist is nog een ruime hoek voor de aardappelen overgebleven. Vooralsnog zijn we geen grote aardappeleters, maar de kinderen willen graag chips maken van de zelf gekweekte aardappelen!

In het ontwerp zijn de volgende gouden groente combinaties terug te vinden:

• Uien met wortelen
• Wortelen met uien
• Courgette, pompoen en komkommer met mais
• Aardappelen met uien

En verder:

• Prei met goudsbloem, deze verbetert de bodem
• Afrikaantjes door de hele tuin, hun sterke geur houdt aaltjes op een afstand
• Oost indiche kers trekt bladluis en rupsen aan en houdt deze dus van de groente af

Net als bij de kruiden helpen de groente elkaar vooral van beestjes af. We hopen dat we er een mooi samenwerkend geheel van kunnen maken.